വെള്ളി നക്ഷത്രമേ...

വെള്ളി നക്ഷത്രമേ...
-----------------------------

വെള്ളി നക്ഷത്രമേ ഇന്നലെയും നിന്നെ ഞാൻ കാത്തു......
ആകാശക്കോണിൽ എവിടെയെങ്കിലും നിന്റെ മുഖം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുമെന്ന് ഞാൻ പ്രത്യാശിച്ചു .
എന്റെ മനക്കൊട്ടയുടെ വിളക്കുകൾ കെടുത്തി വാതിലുകൾ ഓരോന്നും കൊട്ടിയടക്കുംബോളും നിന്നിലേക്കുള്ള ജാലകം മാത്രം ഞാൻ തുറന്നു വച്ചു.
നിന്റെ മൊഴിമുത്തുകൾ എന്റെ മുറവിളികൾക്കുള്ള മറുവിളികൾ മാത്രമായിരുന്നെന്നോ?....... സ്വന്തമായി നിനക്കെന്നോടൊന്നും പറയുവാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്നറിയുമ്പോൾ .........
കുബെരനെന്നു സ്വയം കരുതിയവൻ കുചെലനായിരുന്നു എന്ന തിരിച്ചറിവിന്റെ നൊമ്പരം....
ഒരു ചെറു വിങ്ങലായ് നെഞ്ചിൽ പടരുന്നു ........

Comments

  1. കുബെരനെന്നു സ്വയം കരുതിയവൻ കുചെലനായിരുന്നു എന്ന തിരിച്ചറിവിന്റെ നൊമ്പരം....



    ഒരു ചെറു വിങ്ങലായ് നെഞ്ചിൽ പടരുന്നു ........

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular Posts